Yakılmış kentler arasında onarıldı barış
Yakınlarım yıkımlarımın üzerine bastı
Ölmüş duyguların mirasçısı oldum,
Başka bir şey kalmamış olsa da
Pamuk şekerlerinin arasında uçuyorum.
Birden kurşunlar saplanıyor bedenime
Rüyada değil, aynada gördüm bu düşleri
Yüzümü güzel gösteriyorsunuz bana,
Ya ruhumu kim gösterecek?
Kim gösterecek hayallerimi?
Kim düşecek idam listesinden düşlerimi ey aynalar?
Hangi ayna gösterecek duygularımı?
Her gün karşına geçip özenle temizliyorum elbiselerimi
Ya ruhumu kim temizleyecek ey ayna
Ölü kentlerin çocukları ne kadar hayat dolu
Modern ülkelerde çocuklar ne kadar ölümcül
Söyleyin bana ey aynalar.
Yüreğimi kemirdi hüzün bir kez daha
Aynadaki bakışlar ne kadar asi
Dağlar ne kadar heybetliyse
O kadar kuşandım muhalif olmak erdemini
Aynada ruhunu görebilmektir asalet,
Benliğini acılar denizine gömmektir
Aynadaki görüntüler ne kadar benimse
Ben de o kadar aynayım sevdaya
Anlasana işte o kadar vurulmuşum sana
Görüntüne bakıp gölgene yapıştım işte
Ey esrik çağların yitik sevdası
Neden yüreğimi değil, yüzümü gösteriyorsunuz?
Sevdamı da gösterin ey aynalar
esrik şehirlerin çarşılarında,
İçime ayna olun görünsün antik şehirler
göstersin mücadele dolu kabirleri
göstersin sevginin sultan tahtındaki makamını
göstersin içimdeki sedef kakmalı duyguları
onarıma alınsın kentin ölü ruhu
Kayıt Tarihi : 24.12.2014 23:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!