Ayna Düz yazı Şiiri - Mehmet Halil

Her şeyin ters olduğu çağda, ben kendimi buluyorum aynada…
İnsanın aklı, okumada, araştırmada değil de, cinsellikte ise, bu meraktandır. Merak gizlilikten kaynaklanır. Bilinen merak edilir mi? Bir insan dünyasını gizliyorsa o hayat merak edilir. Açıkta olan şeyi, kim merak eder?
İnsanın en zayıf tarafları yaşamak için beslenmesi, yani midesi ve yaşamın amacı olan haz duyguları…
Uyanık insanlar, yani insanı verimli topraklar gibi çıkarlarına alet etmek isteyenler, bu iki zayıf halkayı iyi yakalamışlar… İkisini de ellerinde sıkı sıkı tutuyorlar. Biri artı değer sömürüsü, diğeri haz duygularının en güçlü aracı cinsellik…
Bu iki hassas noktanın da zayıf noktaları var. Biri, midesel açlık, diğeri, cinsel açlık... Aç kalan yaşayabilmek içi saldırır. Yaşamın amacı olan haz duyguları için de insan o hazzı tatmak için elinden geleni yapacaktır.
Bu zayıf noktaları kullanmak için yüzyıllardır egemen güçler deneyim sahibi olmuşlar… İnsanı önce kuyuya atıp sonra çıkararak sevgisini kazanır gibi… Yani Nasrettin Hocanın Köylüye eşeğini kaybettirip buldurması gibi…
Önce aç bırakıyorlar sonra sadaka verip, iş verip sevgilerini kazanıyorlar. Cinsellik konusunda önce yasaklıyorlar, merakları körüklüyorlar. Merak olmayınca kim neyi niçin araştıracak? Söz konusu olan insanın doğal ihtiyacı… Cinsellik olunca, ölüm bile göze alınıyor…
O cinselliği kontrol altına alanlar da, çıkarları için alabildiğine kullanıyorlar, Kendileri harem kurarken diğerlerini hadım edebiliyorlar…
Bu konunun uzmanları, insanların yan yana yaşarken aralarında merak edilecek bir şey olmadığını görecekler ve haz duyguları kontrollerinden çıkıverecek… Örneklerini de Avrupa’da görüyorlar… Bu sömürü alanı kölelik kadar ilkel olsa bile, son ana kadar sömürmek isteyeceklerdir, istiyorlar… Neden ipleri ellerinden kaçırsınlar… Yasaklayacaklar ki meraklar artırılsın… Ah keşke şu kapalı olanlarla açık olanlar arsında şu cinsellik konusundaki merakı ölçecek bir alet olsa…
Dilenciye para verirken bile kılık kıyafete göre para verilen bir ülkede namus neye göre ölçülür? Elbette PARA’ya göre… Dünya kopan kıyametler hep onun için değil mi?
Ayağında tabansız ayakkabılarla, yırtık pırtık kıyafetlerle bir makama dilekte bulunmaya çıkan bir insan, FAK-FUK-FON’dan yardım istemek için bile olsa, o kıyafetlerle, makama ve makamda oturana hakaret etmiş olur, kokar, görünüşü kokar sudan yeni çıkmış olsa bile… Öyle zor durumda olan biri yaşamak için gerektiğinde etini bile satar… Bu sistem insanları bu konuda kobay olarak çok kullanmıştır ve bu bilimsel bir gerçek haline gelmiştir… Onun için o yoksullara namussuz gözüyle bakmak onları şaşırtmaz…
Ama bir de, aynı yere kolunda dirseklerine kadar bilezik sıralı kokana bir bayan gelmiş olsun… Makamı işgal eden bay önünde simit gibi eğilir, çaylar kahveler ardı ardına dizilir. Yerine göre gönüller bir olabilir. Elektrikler ilk bakışta devreye girer, sensörlü lambalar gibi… Çeşmelerin suyu akmaya başlar. Mecburiyet zorlanma yoktur. Gönüllülük vardır. Namus ortadadır. Yalanım varsa Süslü Avni Godoş’a sorun.
Para olduktan sonra problem yoktur. Çağımız artık eski çağlardan çok farklıdır. Kalp nakli, Beyin ameliyatları, organ nakli o kadar kolaylaşmıştır ki, onların yanında şu bacak arsı nakli oyuncak gibi kalır. Böbrek alır gibi alırsın fakirin birinden namusunu, takarsın zenginin birine, fakir namussuz olur, zengin namuslu… Para olunca alınmayacak şey yoktur. Sık sık duyarsınız ‘’Satın alınmayacak şey yoktur, belki, biraz fiyatı çoktur.’’ Hani Sokrates’in ‘’Bana bir manivela, bir destek verin, dünyayı yerinden oynatayım’’ demesi gibi… Bu bilimsel şeyler artık eskidi, yeni şeyler bulundu. Dünyayı oynatmak yerine namusu oynatmak gibi… Onun için eskilerle uğraşan yok.
Kum saati nasıl tersine dönerken, kumlar ses çıkarır, birbirine karışırsa bu gün olanlar da işte öyle…
Demokrasi ilerliyor, hem de öyle ilerliyor ki, araba atların önüne geçiyor…
Arkadan motorlu insan, pardon araba görmeyenler de buna şaşırıyor…
İyi akşamlar şaşkınlar…