Ayna Şiiri - Emre Gümüşdoğan

aynaya bakıyorum / zaman öte
ordasın ve yoksun... gözlerinde
yitik bir kentin sokakları! ..

damarlarımda o vahşi kısrak
gözleri bağlı, saklambaç oynuyor...

yüzün bende kaldı, tel duvak-
bir umut astı badem dalına..
bakışınla aynı renk aynı desen
bir harfi konuştu bütün gece...

aşkın diyetini elma sanıyor!

aynanın arka yüzü, yüzüm-
bekliyor öte yüzde beni:
penceresinde uzun yağmur!
vurdular aşkı ilk konuşanı;
kim kimin akrebi bilinmiyor!

-şimdi o ayna
bir bakışı kanıyor-