Ayna Şiiri - Hüseyin Ateşkaan

Aynadaki bedenim benim bakan gözlerim kendim
Kah kendime gelirim, gören gözlerde gerilir bedenim
Kalem tutanda tetik çekende elim
Elimde aynada gözüm dönerse aşağı o da benim
Görenle gezer aynada beynim
Bilmezmi ki gezinen arar nerde benim kendim
Gösterme ayna istemem kalsın derdim
Senle gülemem üzülsemde artar kederim
Bu benim olsamda
Bulamaz yer yok cemalinde senin
Ayna sen yoksun burada
Çizgilerle derdin, benim
Beni bul bakalımsen yenisin toysun
Aklım erdiğinden ecelim geldiğine dek
Varlığım TÜRK varlığına armağan olsun