Ayna Şiiri - İbrahim Sağır

Ayna, şu karşımda duran adam kim?
Yanaklar buruşmuş,saçlarında kar.
Bu tanımadığım hayal ben miyim?
Benim mi bu beyazlaşmış şakaklar.

Etme ayna etme, bozma büyüyü,
Getir bana masum çocukluğumu.
Kaldır gözlerimden hayal örtüyü,
Sönmeden hayatın şu cılız mumu.

İlk aşık olduğum gün uzak değil,
O tatlı heyecan unutulmuyor.
Bu kadar çabuk değişmez şekil,
İçime düşürdün bir amansız kor.

Ey ayna, sihrini göster bir kere,
Döndür şu zamanı gelsin gençliğim.
Gitsin bu hayal, bu hüzünlü çehre,
Yüzüme neşeyle gülsün gençliğim.
.
İbrahim SAĞIR