Öyle eserse samyeli sabahı karşı pencereden
Üşürse sevda yelleri düşünmekten
İzmirin sulları alırsa seni yanına ya yasemen
Gözlerin çalarsa ahuya
Ararsan bu viranelerde beni bizi
Bulursan yağmur kenarında kaldırımdan üşümüş küçük bir kız çocuğu
Fısılda kulağına
Nilgün gitti kuşlar öldü
Sen gittin
Ki keşke gitmeseydin
Ne bileyim
Ne bileyim yasemen
Öyle bakınca bana o gözler perişan
Uyuklayınca penceremin önünde
Girince odama hoyrat bir samyeli
Dokununca tenime soğuk
Sen geldin sandım
Ki keşke sen gelseydin yasemen
İki tane sarıyorum cigarayı hala
Ki belki usulca seslenirsin
Kakülüne gizlenmiş göz kapaklarına düşen ince uzun siyah kirpikleri
Ki belki tekrar sever ellerim kısacık kalbime düğümlenen saçları
Kaşları
Bak yine başladı
Şu genç yaşımın ahları
Sorgusuz sinsice gelen yaman eflatun vahları
Hay allahları
Ya şu figan uzun sakallı dağları
Mutsuzluk tutup alırsa seni başka kollardan
Savrulursa saçların
O benim rüzgarım
Ayn yasemen ayn
Kayıt Tarihi : 18.7.2024 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!