Odaya hasretinin;
Kesif bulutları sökün edince geceyle;
Bakışının keskin yanıyla limeledim hüznümü.
Sonra sandığından çıkarıp,
Nâmümkün olasılıkların kumlu kağıdıyla düzledim
Kalbimin kaba yüzünü,
Perdahınıysa acı kahve gözlerinin feriyle...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta