Ayn Şiiri - Taş İskele

“ayn” ki göz.
göze benzer gözükene
ayn'ı demeleri bundan...
oysa
hiçbir şey,
hiçbir zaman kalmaz ayn'ı.
zamanın değirmeninde eriyen kayaçlar misali.
göze ayn'ı, ayn'ı kayaç.
dünkü yerinde TAŞ
benzer ötesi ,
ezberini bozmuş gözün
olmuşken İSKELE(t)...
*
al hunimi,
çıkardım deliliğinin önünde.
içine ayn'ı sözcükleri koy,
ayn'ı diziliminde olsun söz,
ayn'ı ezgileri düşürsün yüreğime…
ben ayn'ı değilim ki.

ayn'ayım deli.
sana baka bak meczup oldum,
yine diz çöktüm özsuyunda yokluğunun,
akıyorum durgunluğuna deliliğin.

deli biriktirmez.
delide birikir, cümlenin tüm ögeleri. 
sana kaç eylemsizlik getirsem,
çengel çengel yüreğimden. 
zaman çürütürken iken nesnemi,
çürütemem öz/nemi..
*
eyvah, eyvah, eyvah… 
aşkın matematiğinde
tutkuyla başlasa da cezbeyle bitmiyor cümle teorisi deli…
süreklilik vardı bir de.
geçelim.
sırada belirsizlik bekliyor.
aşkta,
hiçbir şey benzemezken,
her şey ayn'ı ya deli...

izâfiyet ayn/a düşene değin.

canın can eğrimde,
yaraların sızlıyor içimde
aynamdaki ayn
canım deli!
...
..
.