Aylinenden Asagi Şiiri - Seyfi Karaca

Aylingenden asagi
Kisrak atlar cifligi almansivayler bayiri
Mazot sobasiyla yanan asansörsüz sari binalarda kapisiz kilitsiz
Talih kusunun gelip gelip gurbet bir kafeste yuvalanmasi gibi kisayazina
Isci hayimlarinin caydanligi hic sönmeyen
Tek odalik kan ter icinde hasret vardiyeleriydi
Mesaisi bittikten sonra yorgun pijamalarda ertesi günün inzivasina cekilip
Duvar diplerine siginan günbatimina kadar ölgün duldalara yamacleyin
Buram buram kimsesizlik kokan cogul bir sessizlige hayat vererek
Banyosuz elmaliklara yakin bir belediye evinden ciraklik atölyesine kadar
Talimini terbiyesini gördükten sonra demir döküm kadar soguk
Dürbünlü kapilardan cizgiyi cekip
Dilden lal dermandan kesik mirasi devir teslim…
Okunmus defin künyesi gibi saati gelesiye kadar karartilara kayibin
Yilintisine gidip gele gele haraba sayan özüm ömrümü
O degilden edasinda nefeskesen kampanalarda
Insan eskitip atölye körükleyen sanziman fabrikasi

Seyfi Karaca………Subat / 17