Aylin Önder Şiirleri - Şair Aylin Önder

Uzaklarımda çırpınan yaprakların
Sesleri karışıyor;
Damla damla düşüp yüreğinde yankı bulan sevdaya.
Ne volkanlar sönüp,
Ne depremler yaşanıyor tenimde
Senden ayrı kaldığım her dakika.

Biziz elimizde sihirli değneğimiz varmış gibi
Düzeltmeye çalıştıça elimize yüzümüze bulaştıran.
Dünya döndükçe kaleme çok malzeme verir bu düzen.

Yollarına umut ekip,
Beklenen fekeketlere göğüs gerer,

Ne demeli halden anlamayan kuluna
Ne anlatayım da yormasın daha fazla
Cananı cana sarmaya bedel nereye kadar
Nereye kadar dayanır yastığım bu göz yaşlarına

Sormasın diye ömrüm mahşerde

Her hatıra bir yansıma bıraktı
Kan ter dokudu ruhum, yoruldum

Anımsayamamış olsam
Kim hatırlar seni, kim sorar
Ne ansın seni gece

O kadar masum sarısı
Yapraklarını süzer gökyüzüne nazlı nazlı
Nöbette binlerce bal arısı
Akşam vakti açar ezan çiçekleri...

Sevdası gönlünde saklı

Neden bu ceza
Ölümüne susuşun
Bağır, çağır, yık, yak, dağıt,
Ama ne olur susma....

Soğuk zemheriler gibi bakışın

Gidiyorsun karanlık cadde de,
Ulaştığın yerde ben olmayacağım.
Arkandan bakakaldım;
Bilirim yaş vardır gözünde.
İçin yanar,
Kor kor, parça parça gidiyorsun...

Yar ağladım, eğmeden başımı,
Görsün istedim baykuşlar.
Belli etmedim ama, dilerim sana anlatmalarını.
İçin burula burula dinleyesin,
Aşkının ne kadar büyük bir acı bıraktığını.
Ve bu acıyı gurula taşıyışımı.

Saatlerimi kurdum
Zaman sen
Geçen dakika sen
Saniye sen
Doğan güneş sen
Gecemde ay sen

Aşk sarsmalı.
Depremlerden vahim olmalı.
Yıkmalı, dağıtmalı.
Hiç azalmamalı şiddeti.
Hüznü bölmeli,
Sevinci çarpmalı,