Sınırlar yoktu
Kalplerde,topraklarda.
Aynı denizlerde yüzüyordu
Tüm çocuklar da.
Başaklar salınıyordu tarlalarda
Meyvalar ağaçlarda.
Benim için hayat
Ya hiçliktir,ya çokluk.
Size göre belki
Çokluğum ne hiçlik
Hiçliğim de ne çokluk.
Yitik düşmüş bir damla
Varoluşluğun içinden
Ulaşmış göz pınarlarına
Sıyrılarak yalamış kirpikleri
Zarifçe süzülmüş yerçekimi yolundan.
Özel hissetmiş kendini
Kimbilir kaç düşünceyi paylaştığı tavan
Değişmeyen ne vardı gençliğinden,
Gölgesi dans eden avizeden başka
Ona dikilmiş gözlerimi yoksa.
Sessiz tanık,yorumsuz dinleyici
Kaç kez bildin,
Kaç kez bilemedin.
Neyi değiştirdin,
Neyi değiştiremedin
Ama hep
Bildiklerinle değiştirdiklerine yenildin.
Gözleri gördü,
Yüreği sordu.
Yüreği gördü,
Mantığı sordu.
Mantığı gördü,
.....
Penceremden sırılsıklam kuşlar geçti,
Kırık dünyalar kanatlarında.
Ve insanlar,
Eski yağmurların hüzünlü kokusu
Şemsiyelerinin kumaşlarında.
O insanlar ki, nemli senaryoları ellerinde
Gelmişti,
Avuçlarının içinde tüm dünyası ile.
O ise
Hiç birşey vermemek icin,
Hiç birşey göremedi ki.
Durdu sözleri
Acının suskunluğu,
İçinde yılların eskitemediği.
Sordu gözleri
Beklemişliğin yorgunluğu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!