Aylin Başdemir Şiirleri - Şair Aylin Baş ...

Belki vurdumduymazlığımızın
Kanı bu elimize bulaşan;

Belki de görmeyen gözlerin,
Duymayan kulakların son azabı.

Bir tek sen bil yeter…

Güneşi ben,
Güneşi sen,
Gün/eşi biz bu hayatın,
Façasını ben bozdum kimseler bilmez.

Hiç için acımıyor biliyorum…
Benim sana bahsettiğim yangınlarımın
Sönmesine daha çok var.
V/akitsiz sunduğum sevdamı
Keşke giderken bana bıraksaydın.
Oysa son umudumdu gözlerime bakan gözlerin.

Anlık yalnızlıklar mı yaşıyoruz;
Yoksa kırık aşkların parçalarımı arada bir elimize batan?
Ben hep derim sevda ellerde başlar,
Gözler kaçsa da birbirinden eller kavuşur nede olsa.
Düşündüm de şimdi bizimde öyle olmamış mıydı aslında?
Bırak bakmayı konuşamamıştık bile bizi yalnız kılan kalabalığın içinde

Hiç kimsenin bilmediği
Ve anlayamayacağı bir isyandır
Gözlerimde taşıdığım ateş,

Nedenini en son söyleyeceğim…

(I)


Belki;
Her doğumda diri diri toprağa gömülen neslimde
Belki de;

Sunu...

Karanlığın aydınlıkla sevişmesiydi gözlerin...
İyi ve kötü,
Doğru ve yalan gibi,

/Beyaz geldi ölüm,
Bildiğim tüm karanlıkları aydınlatırcasına,
Ve bildiğim tüm yeminleri unuttururcasına.../


1...

Ayrılık yağıyor şehre,
Gözlerime imkansızlığın sağanağı..

Senin her şeyden habersiz,
Benden çok uzakta
Kanadına yüz sürdüğün zümrüdü Anka nın

Karanlık;
Koca bir karanlık kaldı elimde…
Gelişinde nasıl yandıysa gökyüzü
Gidişinde de o kadar karanlık vardı.

Ruhum,