Aylardan kasım olurdu, mevsim son bahar,
Gecenin karanlığına bırakırdık kendimizi.
Sonra yağmur yağardı, ıslanırdı sokaklar
Islanırdık, yeniden yaşarken kaderimizi.
Sevdalılar gayri meskûn bir sahili pineklerdi.
Sanki kaybolmuş gibi sabahı arardık yollarda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta