Aylardan Kasım Şiiri - Erhan Ünlü

Saçlarının dalgasından
Güneş göz kırpıyordu.
Mevsim sonbahar
Aylardan kasım
Sokaklar sisli
Ağaç sessizce can veriyordu
Şehrin caddeleri pusluydu
Üşüyorduk
Aylardan Kasım.
Seni öpüyorum
Sisli buğulu camların ardından
Akşam çökmüştü omuzlarımıza
Yalnızlık bir yara gibi ,
Şehrin karanlık çıkmazlarında
Bir birimize sarılıyoruz
Korkudan
Heyecandan .
Gözlerini arıyorum
Karanlığın içinde
Ve bulutlar yürüyor üstümüzden.