Aylardan Kasım Şiiri - Ziya Arabacı

Kasım ayazında üşür yüreğim,
Gözlerim uykuya firari,
Gecenin orta yerinde,
Dudaklarım titrerken
Yüreğimden dökülür özlemler,
Heceler bırakıyorum lal olmuş dilimle,
Ellerine düşen sevdaya
Parmaklarına sinen
Kınanın kokusunu çekiyorum içime,
Aşk ıslanıyor damarlarımda,
Göğsümde soluklanan aşka
Güneşsiz uyandığım her sabaha
Yalnızlığımı okşayan kelimelerinle gel
Gel, içimdeki ayazı topla.
Yüreğimin derinliklerini saran
Dinmek nedir bilmeyen bir özlem
Ve soluğumu kesen bildik bir gece
Lakin uzaksın bana
Sen dokunamadığımsın
İçin,için yandığımsın
Yandıkça yüreğim sana
Hayalin düşer soğuk odama,
Yüzüne düşen gülümsemeyle,
Dağlara düşen güneş yankılandıkça
Susuzluğum geliyor aklıma
Her yudumda,
Çiğ düşmüş toprak misali,
Dudağımdaki şafağı uyandırıyorum
Güneş düşüyor içime sen diye…..
Sana olan hasretimden,
Bütün nehirler içime aksa dinmeyecek sanki,
Sana doğru tenim soğumadan
Gel,
Gel ansızın bir gece,
Usulca sokul sol yanıma bütün ıslaklığınla