Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Aylardan eylüldü,
Senden ayrı geçen
Son bilmem kaç yılını ömrümün,
Yaşamak isterdim yeniden...
Yine mümkün olsaydı eğer,
Ağaçlardan dökülen hüzünleri,
Yaklaştırmazdım aşkımıza...
Doğmasına izin vermezdim asla
Ayrılık denen çocuğun…
....bazen istemeden doğan çocuklarda oluyor selami bey....şiir hüzün kokuyor...yüreğinizden uzak laksın...TEBRİKLER
Hüznün resmini öyle bir yansıtmışsınız ki dizelerinizde, ayrlıklara isyanını perçinliyor duyguların.Nedense ayrılık ve hüznün muadilidir sanki eylül.Seven yüreklerin de bir tür yaprak dökümüdür.Ne diyeyim,mükemmel duygular,mükemmel ifadeler.Yürekten kutluyorum.
Yaklaştırmazdım aşkımıza,doğmasına izin vermezdim asla, ayrılık denen çocuğun. tebrikler üstad Hasan Öztürk
Bu şiir ile ilgili 73 tane yorum bulunmakta