Aylan Şiiri - Davut Daşkıran

Göğümün dalgasında uyuyor bir can
Vuruyor yüreğimin en derin kıyısına
Deniz dolusu gözüm
Ağlasam can bulur musun aylan?

Boğulmuşsun
Suların en karasında
Baban yitirir ellerinden
Can bildiği gülüşlerini
Bize yaraşırdı boğulmak
Yatmaksa sana, anne kucağında
Oysa sessiz, öz yurdundan uzak
Susuyorsun...
Ve ben ağlıyorum, vurmadan kıyına
Yattığın yer olsun bağrım
Korkma Üşümezsin, bedenin bedenimle

Kardeşim...
Ay yüzlü aylanım
Beni sürurumdan vuranım
Adın değildir bende mihman
Ebedi olacak verdiğin şu buhran

Gömelim desem, boğuk her yanımız
Örtmez bu eller utancımızı
Göğün Geçmiyor kapılarından Tin'in
Nasıl girsin ki Toprağın altına cismin
Bırakmadılar büyüyesin vatanında
Doğduğun o Zulmün Diyarında
Mermiler mi yağdı
Bir nefescik payına

Mülteci ağıtlarla ağlıyorum
Göç edilmemiş diyarların sesiyle
Ardın sıra içimin feryatları
Islaktır tenim
Bitmeyecek umarsızlığa inat
Ağlıyorum...

Ve Paylaşmak en koyusundan
Seninle Her soluğumu...
Neden Ölmek sana düştü
Ağlamak bana
Neden Gülmek zalime kaldı
Susmak sana
Sabrımın en büyük direnişiyle
Ağlıyorum...

İstiyorum! boğulana dek
Can bulana dek bebekler
İstiyorum...
Ölesiye ağlamak istiyorum...

Gözün aydın mutluluk
Ben yine ağlıyorum...