Ne Bahar unutmuştu Rüzgar'ı
Ne Rüzgar esişinde yalnızlığı
Uçuşan sözcükler vardı gökte
Kime değil sana dair bir gönülde
Gülşende açanlar yalnız kalırken
Kaybolup giden çocukluğumuzken
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta