Aç, açık bıraktı deyip durdular
Har mecliste iğneli söz vurdular
Mutluluk yoluna pusu kurdular
Ayırmayın onu benden hakim bey.
***
El gün güler diye sabrettim sustum
Uykular tutmadı sanki kan kustum
Feleği suçladım kadere küstüm
Ayırmayın onu benden hakim bey.
***
Otuz bir senedir sıktım dişimi
Neyledim diyerek dövdüm döşümü
Soğuttular benden benim eşimi
Ayırmayın onu beben hakim bey.
***
Ayrılırsam dalım, kolum kırılır
Eşim, dostum bana küser, darılır
Bedenime yaban kollar sarılır
Ayırmayın onu benden hakim bey.
***
Zaten sevdasının oldum mahkumu
Seviyorum. Suçlu isen suçum bu
Karar gerin yüreğime serpin su
Ayırmayın onu benden hakim bey.
***
Kırma kalemini yuvam yıkılır
Dört yavrum var boyunları bükülür
Bak şu koca çınar kökten sökülür
Ayırmayın onu benden hakim bey
***
Ne yazık ki ona kulun, köleyim
Öl diyorsan onun için öleyim
Son bir ümit sevdiğini bileyim
Ayırmayın onu benden hakim bey.
***
Kumar bilmem, içki bilmem, saz bilmem
Haram derim yaban karı, kız bilmem
Diyeceğim budur başka söz bilmem
Ayırmayın onu benden hakim bey.
03 11 2015
29.14
Kayıt Tarihi : 5.1.2016 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşmez kalkmaz bir Allah. Bu şiiri okuma fırsatı vermeyen Rabbime şükürler olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!