Ayırılan Şiiri - Ercan Keskin

Konu bulamıyorum,ey şiir, itirazım var!
Biri elimden tutsa,daraşlıktan kurtarsa,
Halimi sorsa, kapanan bahtımı açsa,
Bütün yollarım senle başlar ,senle biter, yâr!

Ah! Sonbahar, bitmez tükenmez nazın yok mu?
Efildeyen rüzgârına, düşen yapraklarına,
Kuruyan dallarına, sararan kırlarına;
Ben, hangi birisine kanayım, artık son mu?

Ayrılığı seninle özdeşleştirenler çok!
Yeni başlangıçlar ve birleşmeler hiç mi yok?
Her bitiş sözde, yeni bir başlangıçsa eğer,
Ayırılanlar için özde ne ifade eder?

Bir yok oluş, bir kopuş olmadığı sürece;
Ayrılık da birleşmek kadar muteber olur.
Yapay ayrılıklar,aslına rücu edince,
Geçmiş geçmişte kalır,yaşanan unutulur.