Ayın denizle oynaması gibi

Ayın denizle oynaması gibi oynuyorsun benimle
Bir çoşturuyorsun östrojenimi, adrenalimi
Bir suyu çekilmiş kuyuya döndürüyorum bedenimi
Bu git gellere daha ne kadar dayanırım
Yaşlılık sapağındayım kararsızım
Hangi yola sapsam
Hep bildik keçi yolları, uçurumlar
Fidansız vahşi ormanlar
Bir at arabasını koşturmaya çalışıyorum kamçısız
Atlardan biri kızıl
Diğeri siyah
Tutmasam uçurumdan atlayıp uçacaklarını sanacaklar
Efsanelere inanan bu hayvanlarla
Nereye kadar
Gün ışığı hep kör etti gözlerimi
Dersimi aldım sirenlerin hikayesinden
Düşüp gitmedim gün ışığının peşinden
Oynatma artık beni ey hayat
As beni iplerimden bir çiviye
Sen de kurtul ben de….

Tülün Ceylan
24,10,2002