Rivayetlere bir şey deyemem
Ama bir destanı kuşanıp sırtıma
Geçerken yaşam öykümün içinden
Yazdıklarımdan hiç bir şey beklemeden
Adıma sırattır diye sarılarak geçerken
Manyas’ın güllerinden, geleceğe
Yaptıklarımı miras bırakıp,
Ölüm kimsesiz bir çocuk gibi saçlarımı okşayıp
Elimden tutup sürükleyip götürürken
Yazıyorum işte kendi üstüme
Koskoca bir hiçtir diye
AYHAN SARIOĞLU
...
ANLAMSIZLAŞARAK UZAKLAŞTIĞIN
Sokakta bulduğum bir yazı,
Ölgün bir zamanın silik kalıntısıydı
O nu alıp tekrar yazma gereğini duydum
Tarihini benimsemeliyim.
ARAP ŞÜKRÜ SOKAĞI
Ey,yüzyılların vazgeçilmez kahpesi,
Lodos vurmuş yüzüne,esrimiş aşklardan.
Akşam olunca bir sarhoş nasıl koşarsa şişeye,
AYDINLĞIN BÜLBÜLLERİ
Evlerden işlerden ve okullardan,
Bir akşam yeli gibi uçup gittiler
Beklenmeze kalınmaza ve acılara doğru
ARDÇIL SIKINTI
Uzunca bir yoldu bu yürüdüğüm,
İçinden bir yol daha geçerdi
Birinden diğerine bir yol
AĞARTI HÜZÜNLERİMİZDEN
Yanağı eliflenmiş yaraya yaslanarak
Hangi suçu üstlensem
Yağmur yağacak
Ve ben bir kente gireceğim.
AÇ PERDELERİNİ
Kan tutar sıcağında insanı ve konuşmaz olur dili
Anılar nasıl düşerse kendi infaz yerine
Gözlerim düşer düşlerim kararmadan hem de,
Kirpiklerinin vurulduğu geceye…
HEP YAĞMURLARA SEVDALANDIM
Sonbahar artığı bir yaprak gibi kalmışsam
Suç biraz da senin içindeki bahardadır
Gençliğime şarkı diye kurşun koymuşsam
Tanığı gel de gör gözlerimin akındadır.
GÜLÜŞLERLE ÇİZİLMİŞ
Sanma ki gözlerin bir gönül ağrısıdır içimde,
Mevsimine düştüm diye.
Kardelenler bastırdım göğsüme
Yokuşundan aşağı.
BİRAZ GÜLÜMSE
Şimdi kırık bir zaman ellerimde
Yine yankısı düştü içime naralarımın
Şimdi bela saatlerdeyim sen sonrası
Dövüşüyorum yine kendi kendimle…
selamlar...
şairin kendi sitesi
www.ayhansarioglu.tr.gg
www.ayhansarioglu.com