Usandı yüreğim hüzün dökmekten
Birazda mutluluk ver yalan dünya
Bıktım hüzünlenip boyun bükmekten
Bak da şu halimi gör yalan dünya
Aldanıp kanmaya gelmiyor sana
Sende geçicisin yalansın dünya
Tutuşup yanmaya gelmiyor sana
Dertleri başlara salansın dünya
Ne kadar yaşasak elbet sonun var
İçimde sıkıntı gönlümde hüzün
Kalbimde ateş kor yanarım anam
Dökülüp yerlere yaşayıp hazan
Her gün yüreğimde kanarım anam
Hayat acımasız vefasız kullar
Bırak merak edip sorma boşuna
Yüreğim tutuşmuş yanıyor bugün
Kafanı gereksiz yorma boşuna
Söz söylesen içim kanıyor bugün
Öyle Mahsun durup eyleme hüzün
Kaşını gözünü çatma sevdiğim
Dilerim her zaman gülsün şu yüzün
Ok olup sineme batma sevdiğim
Bırak kendi halime anlatsam anlamazsın
Dokunan şu derdime yaralarım deşiyor
Ne söylesem boşuna yürekten dinlemezsin
Yanıyor şu yüreğim derde düçar olmuşum
Acılar gözlerimden yaş olup dökülüyor
Bu dünya zindanından sanki kaçar olmuşum
Yamalı bohça gibi her yanım sökülüyor
Döküldü sel oldu gözümden yaşlar
Yandı şu yüreğim çıraya döndü
Başıma geldi hep olmadık işler
Gönlüm virane bir saraya döndü
İnsanlık zor günden geçiyor bugün
Bir bir yaramızı sarma zamanı
Virüs mikroların saçıyor bugün
Mazlumu garibi görme zamanı
Rab'bim affetme sen huzur bozanı
Gazabın zalime doldur Allah'ım
Cezasız bırakma zalim, azanı
Rahmetin tükenmez boldur Allah'ım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!