Kaybettim kendimi çöllere düştüm
Sevginden tutuşup yanıyorum ben
Aklımı yitirdim dillere düştüm
Her gördüğümü sen sanıyorum ben
Dertlerim çoğaldı hüznüm katlandı
Dünyada bu kadar namert içinde
İnsanca yaşamak zor be arkadaş
Her cinsten çeşitten türlü biçimde
Milyarlarca insan var be arkadaş
Kandırıp emeği çalarken hırsız
Harap ettin sen beni,çaresizlik içinde
Gözlerimin yaşında,kalman artık anlamsız
Dertleri yaşıyorum,türlü,türlü biçimde
Bunu geçmiş yaşında,bilmen artık anlamsız
Artık bir kavganın zamanı değil
Sevgi ağlarını örmek gerekir
Bu secim her şeyin tamamı değil
Artık gerçekleri görmek gerekir
Kalbim aşkın ile yansın
İçimde ateşsin harsın
Çıkan her yol sana varsın
.
Bir sevdaya salıp benim aklımı
Aldın ya sonunda aşk olsun sana
Yıllarca gönlümde gizli saklımı
Çaldın ya sonunda aşk olsun sana
Yüreğim kan ağlar yarası geçmez
Ateşler içinden geçtim yanarım
Kurudu dallarım yaprağım açmaz
Cezası kesilmiş suçtum yanarım
Ne baharım oldu ne kışım huzur
Yansada yüreği çıkmaz hiç sesi
Yüreğinde sessiz ağlar babalar
Haneye can katar baba nefesi
Sevgi ırmağıdır çağlar babalar
Şu dünya dediğin nedir ki gülüm
Her gün çile çeke,çeke gidersin
Alt başı yaşamak üst başı ölüm
Gözyaşların döke,döke gidersin
Herkes güzel görünür
Bir meleğe bürünür
Hakk boyası sürünür
Özüne bakmak gerek
Dünyalık mıdır derdi




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!