Kayboldu insana güven ve saygı
Çizildi insanlık ne hale geldik
Herkes bir birinden duyuyor kaygı
Bozuldu insanlık ne hale geldik
Ne oldu bilmiyorum nasıl bu hale geldik
Her gün birbirimize çatıyoruz gardaşım
Kendimizi bırakıp derin boşluğa saldık
Bir günah Deryasında,batıyoruz gardaşım
Yıkıldı tüm köprüler,sana gelemem artık
Harap olan gönlümde,her daim bir dem kaldı
Bu gidişim bil ki son,benim Dünyam karanlık
Ağlayan gözlerimde,bıraktığın nem kaldı
Sevdiğim insanlardan,uzaklaşmak zor amma
Niye böyle hüzünlüsün sevdiğim
Yine yaraların dışa mı vurdu
Uğruna şu canım feda ettiğim
Yine sevdaların başa mı vurdu
Gönül dergahına girmek marifet
Sevgiyle dolmayan kulu neylerim
Manevi sırları görmek marifet
Hakk'a götürmeyen yolu neylerim
Şu Dünya üstünde adi şerefsiz
Adam kılığında gezenler gördüm
Hayvandan aşağı hatta tarifsiz
Garibi mazlumu ezenler gördüm
Haksızca kazanmış her bir kuruşu
Geceler sabaha döndüğü zaman
Yüzlerde İmanın Nuru parlasın
Kalplerde ihtiras söndüğü zaman
Sözlerde güzellik Nuru parlasın
Açılsın Rahman'a aşk ile eller
Okumayı ,yazmayı öğrettiniz siz bize
Ne değerler kattınız güzelim ülkemize
Bu ülke minnet duyar,her daim bilin size
Ne cevherler kattınız,güzelim ülkemize
****
Henüz gonca bir gül idim bağımda
Daha yeşermeden soldurdun beni
Tüketip ömrümü şu genç çağımda
Onulmaz dertlerle doldurdun beni
Tedbirini bırakma insanı seviyorsan
Çevrendeki gülleri soldurma yazık olur
Eğer ki insanlara bir değer veriyorsan
Katil olup onları. öldürme yazık olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!