Ayhan Kibar Şiirleri - Şair Ayhan Kibar

Umudumu yarınlara sattım.
Anıları eskiciye.
Anı yaşıyorum...
Veresiye.

(2007)

Küçücük bir filizken..
Küçücükken..
Sevgiyle okşarken..
Büyütmüşken...
Büyütürken..
O kadar emek vermişken..

Nice sürdü bu gidişin...
Dönmeyişin...
Kaç bahar geçti üzerinden,
Kaç bahar...
Kaç hazan döndü seferinden,
Kaç filiz açtı yeniden.

Delisiydi mahallenin,
Hemen dibinde üst geçidin,
Altında yatardı demir merdivenin.
Kimi kimsesi yoktu besbelli,
Yaşı vardı, ya kırkbeş, ya elli.
Saç sakal birbirine karışmış,

Hey soysuzlar... Biter mi sanırsınız onüçler...
Ne şehitler ölür, ne eksilir Mehmet'ler.
Onüç beden dimdik uzanırken yerlere,
Toprak kan sulanır, can olur filizlere.

(2007)

Tarihsiz, hamiline yazdım aşkımı.
Ve sana ciro ettim.
Artık senin ellerinde...
İster tut, ister sev, ister muhafaza et.
İstemiyorsan bana iade et.
Ama sakın düşürme, kaybetme.

Gel..
Nasılsan öyle gel..
Hemen gel.
Yazı bekleme,
Nisan yağmurlarıyla gel.
Koşar gibi,

Bir güneş doğduğunda,
Batıdan.
...

Aklım şaşar.
Nasıl öncesinde,

Gelişin hiç zorlamadı beni..
Hiç beklemedim seni.
Aniden çıkıverdin,
Bir anda girdin dünyama.
Ekmek oldun, su oldun,
Uyku oldun, çoşku oldun,

O 'Hoş-ça-kal' deyişin var ya,
...................Hoşçakal deyişin...
.............
Beynim har içinde yanarken,
Yaz sıcağında,
Bedenimde eksi kırkbeşi hissettim.