Dilenen dilekler kaçıncı bilmem
Güllerin altında cüzdan dolmuyor
Görseydim Hızırı umutsuz olmam
Umud tükenince huzur olmuyor
Giden yıldan gelen belli mi değil
Ben seni sevdim
Ne olursan ol
kim ne derse desin
ezilmişliğin acılarını gördüm gözlerinde
hem isyankar
hem de
Ustan Tonguç olsun,iyice belle
Yücel'i unutma canım öğretmen
Bilgini artırki rüzgarla yelle
Cehaleti yoket kanım öğretmen
Okuma yazmayla bu iş gitmezmiş
Gözlerinden yaşlar akar ileriyi görenin
Uçuruma gidiyoruz adı batsın törenin
Elde ziller oynuyorlar tadı yok hiç yörenin
Sonu gelmez yalanlarla milletimi kandırma
Kömür yemek kuyruğuyla ateşlerde yandırma
Görmeni isterdim şu an yüzümü
Okurdun gözlerimden acı hüznümü
Kırılsa kalemim yok yazmanın mümkünü
Yazamadım gülmeyi,ondan ağlarım.
Dağarcığım dolmuş,taşıyor
Ağlanır bazen
Gözler yaşlı, gönül yıkık
Ağlanır...
Kumrular uçmuş,
Martılar darılmışlardır.
Can uçmuşta,beden kalmış
Yummuş yeşil gözlerini.
Eşe dosta haber salmış
Yana salmış ellerini...
Külle lavlar zehre karmış
Düşmanı görmüş gibiydi kara gözleri.
Alev saçıyor yakmaya sanki.
Belki de daha kötü.
Kara dilekler geçiyordu usundan...
Dahası var..
Benim dünyam,
olumsuzluk istemiyor,gülmeli.
Yiten mutluluk nerdedir,bilmeli
Ağlamalı değil,derdi yenmeli
İşte o an herkes, gülmeli..
Karanlığın acılarını duydun mu hiç,
Soldu mu bahçendeki güzelim güller?
Gönül,gönül deyip ağladığın.
Sararmış yapraklarda,
yeşili aradığın oldu mu hiç?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!