Gece sessizliği çökmüş her yere.
Adımlar sessiz atılmakta
Gözlerde ezilmişliğin,
Sürüncemenin kini parıldamakta.
Her an yeni güneşler batmakta.
Umutlar sönmekte...
Rastlamadı gönlüm gönül ehline
Artık bulsam bulmasamda farketmez
düşmüşüm ki bir kötünün eline
Gülsemde bir gülmesemde farketmez
Gönül küsmüş boşa,yeter ağlama
Bilki gözlerim o sonu gördüğü an,
martıların denizden,
gönüllerin sevgiden,
hayallerin gerçekten uzaklaştığı gün,
ağlayacağım.
Boynumu bükerek gideceğim bilinmeyene.
Saçının her telinde aklar var.
Ama hala duruyor,dostça bakışlar.
Yüzün kırışmış,
Alnından öteye incecik yollar uzanmış.
Koyu gölgeleri var kanatlarının...
Bakarsın geleceğe,
uzayıp giden yollara.
Yollar bitmez,
dertler bitmez çekersin...
Gücünün yetmeyipte ağladığın.
Hani o eski uysal çocuk?
Nerde? söylediği güzel şarkılar.
Yalnızlıktan zevk aldığı anlar.
Kendi kendine oynadığı oyuncaklar..
Onlar da sırra kadem basmışlar.
Düşmana hep, korku salan komutan.
Dostlara güvenle, umut dağıtan.
Ezilmiş ümmetten, ulus yaratan.
Bulunmaz bir deha oldu Atatürk.
Uluslar hep senden aldı ilhamı.
Her zaman yakındın bize babamdan
Öğütler verirdin ulu Atamdan
'Bize ne' demedin yerde yatandan
Vatanı Atayı bilendir anam
Beni bu vatana asker edensin
Abimiz şair olmuş
Hem de yetkilisinden
Mısraları denkleştirmiş
Marş marş demiş sözcüklere
Abimiz yazar olmuş
Bülbül güle gönül vermiş
Gül ağlamış bu derdinden
Su toprağa hayat vermiş
Toprak gülmüş hep zevkinden
Gönül güzellere daldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!