Hadi yat güzelim
Sen bana bakma
Ben senden önce ölürüm
Gecenin sessizliği uyandırır beni
Uyanınca gelirim
Oturdum bir masaya
Sağımda sen
Solumda sen
Bir sana baktım,
Bir de sana
Hangisi gerçekti ?
Hasret oldun yollarımda
Bir şarkı oldun dudaklarımda
Her yer karanlık
Sen olmayınca
Hüznüm dağları aştı da
Gölgeler asıl
Asıllar suretmiş
Hayat,
Körelmiş bir bıçak misali
Kesmiyor artık
Gölgeler içinde
Gün olur
Saçlarında aklar
Karlar yağar üstüne
Mazinin izleri gibi
Yol yorgunu gönlün durulur
Geldim,gidiyorum
Dünya denen şu handan
Ömür denen bir kelebek
Çırptığım her kanat
Kapıldığım her rüzgar
Savrulduğum her duvar
Bulup çıkaracağım
Goklerin mavisinden
Eĺlerimle kazıyacağım
Yerin yedi kat dibinden
Bulup çıkaracağım
Göçsem de bu dünyadan
Islanmış kaldırım taşları
Yağmur çiseliyor
Yürümek güzeldir yağmurda
Islanmak
Bir adam yürüyor
Bir kadın karşı kaldırımda
Bozkırın çocuğu
Düz ovanın,kurağın,sıcağın
Yanık evladı
Barındırmadı mı seni yurdun da
Yalnızlığını da alıp yanına
Gittin gurbet ellere
Bir yazdım
Bir karaladım
Olsun dedim
Yok olsa da onda ki
Bendeki ni yazarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!