Aylardan Ağustos
Bir çocuk ağladı
Sıcağa mı ağladı,
Geldiğine mi
Yoksa gelecek Eylül'e mi
Yüzümde keder
Alnımda bir yazı
Gidiyorum sessiz
Ellerim boş
Gidiyorum bir meçhule
Kıyıya vuran balık misali
Dün gibi gelirsin aklıma
Ben dipsiz kuyularda
Sen imkansızım
Girme düşlerime
Tutma elimi
Bakma öyle bana
Bırak gitsin
Durma önünde
Deniz olsan,umman olsan
Geçit vermeyen dağ olsan
Durma önünde
Aç yolunu gitsin
Gök mavi olmuş kırmızı
Düşerken denizin dibine
Bir yürek kan içinde
Ölürken sessiz,sessiz derinde
Gök ağlamış
Deniz boğulmuş
Ayakları geriden geliyordu
Gölgesi önünde
Duraksadı bir an
Baktı arkasından gelene
Benziyordu yıllar öncesindeki haline
Gözlerinde hapsolsam
Mavi de kaybolsam
Bir kartalın kanadında
Yükseklerde uçsam
Bozkırlar benim olsa
O kadar emindim ki senden
Bu ne öz güven dedirtecek kadar
Gözünde ki,gönlünde ki aşk
Zühre'de yok sanırdım
Seninki hazanmış, güldüğün kadarmış
Yalancı bir sonbaharmış
Zikzaklar içinde
Yürüyorum bir başıma
Kafam o biçim
Günü yaşıyorum
Ne yıldızları topluyorum gökten
Ağlama arkadaşım
Sil göz yaşını
Her gecenin bir sabahı vardır.
Atma kendini içindeki dipsiz kuyuya
Sanma ki çıkaran olur
Yine sen çıkacaksın o dipsizden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!