Ayhan Baydil Şiirleri - Şair Ayhan Baydil

düşündüm o gece...
o yalın ayaklı
küçük çocuklara bakınca
tutamadım gözyaşlarımı

çaresizlikten...

Duyuyor musun?
Beni bu yalnız günüm de
Bu kalp senin için sürgün de

Sanki yeni yeni çırpan kuşlar gibi
içim de bir ürperti...

şafak söktü bugün
başladı bir yağmur

sonra hafif bir rüzgar
ardından suskun bir gece
filmin son perdesi gibi

Nasıl da geçti yaş yirmi iki
Bir yudum su içer gibi
Ağacından düşen yaprak misali
Yeşil taze bir yaprakken
Yavaş yavaş
Sararmaya kurumaya

filmin son perdesiydi
Belki de en acısıydı

Beni sardı bir heyecan
derinden derine
gerçek sanmıştım

anlamaz oldu beni
ne dostlar ne akrabalar

kanatlarımı çırpsam
uçamaz oldu yaralı kuş gibi

Gideceğim
Bugün yarın belki de daha sonra
Zaman sürüklemesse beni
Fani dünyanın rengine
Ecel tebdil-i mekan etmezse
Bu aciz bedenime

Gönül ister, Seni bir gün görmek
Maziyi unutup geleceğe yönelmek

Seni bir ömür boyu sevmek
Gönül ister ki dünyaya sığmayan bu sevgiyi
Kalbinde hissettirmek

sıra sıra dizilmiş dizeler vardır
yalan olsa bile ...

gönül mahkumdur
beden tutsaktır
bir ömürde yoğurur kendi kaderini

Dağların üstündeki eriyen kar gibi
Suskunluğum Beni alıp götürüyor
Hakikatlara nurlara
Bir vadinin tabanında aktırıyor beni
Bazen denize…