uzaktan fani rüzgar eserse
yeise düşerse o aciz bedenin
ellerini semaya aç ve
ya alim,ya hakim,ya kadir
dilinden düşmesin kinatın kitabı ya allah de!
Nerden geldik nereye gidiyoruz
Ne amaç ne de yol
Bataklıktan çıkamıyoruz.
Bazen yürüyoruz yanlış sahiller de
Akdeniz ,Karadeniz sanıyoruz
Bir umut…
Belki küçük bir hayal
Karşımda bir renkli tablo
Denizin ortasında kayık
Ve kürekleri çeken adam
Denizin üstünde batmak üzere bir güneş
Olmadık günler olmadık hayaller
Hayat işte belki de geçerler
Unutulmaz mazi belki istikbale yön verirler
Uyandım bir Erzincan sabahı
Buğulanmış camlar
Karanlık çökerse
Bil ki arkadaş
Ardından çıkacak bir güneş var
Güneşlerin ardından
Dağlar ovalar denizler var
Gerçek sanmıştım.
Hiç de bitmeyecek gibi
bir hayele sığdırmıştım
o büyük o hayalleri
hayattan alınca yenilgiyi
Nerden geldik nereye gidiyoruz
Ne amaç ne de yol
Bataklıktan çıkamıyoruz.
Bazen yürüyoruz yanlış sahiller de
Akdeniz ,Karadeniz sanıyoruz
Yıl 2014
Yaşıyoruz insan misali bu dünyada
Acı,gerçek,mazi,gelecek yan yana
Bunların hepsi sıradan olsa da
Yıl 2014
Yürüyorum...
Bir akdeniz akşamı
Nisan yağmurun da
Kırık dökük hayallerim
İçimde küçük bir umut olsa da
açılmıştı perdeler şehrin içinden
yapraklar döküldü rüzgar ile
sabahın beşin de su cemresinden
beni yalnız bıraktı zamanın ötesinden
elimde bir kalem içimde koskaca ümitler
Gezdik uzak diyarları bıkmadan usanmadan
Memleket kabul ettik Doyduğumuz toprakları
İnce ince eledik fani hayatı
istikbali kendimize gaye sandık maziye aldanmadan