Ayfer Ersoy Şiirleri - Şair Ayfer Ersoy

Değilmiki hasreti anlatmak
Sözlerin bittiği yerde sessizliğe yar olmak
Ellerin gittiğinde üşümek temmuzun ortasında
Yokluğunun ateşi yakar Ankara'nın kuru ayazında bedenimi
Erzurum'un puslu gün batımı gibi gözlerimin bakışları
İzmir'in havası misali saçlarım

İki ayrı gözde tek yürek olmak....
Bu bir şanstır seven ve sevilen için,
Bir kısmet belki de bir daha bulunamayacak;
El ele tutuşmanın coşkusunu tekrar yaşama şansı
Belki; belki de bir hayal...
Hayal kurmanın bile insanı mutlu ettiği,

Aşk dibi görünmeyen göl
Aşk kıpır, kıpır akan dere
Aşk coştukça coşan çağlayan
Aşk başını suya soktuğunda yalnızlık

Aşk ılık bir meltem

Salına salına yürüyor kordon boyunda
O edasıyla
Rüzgar fısıldıyor her şeyi martılardan habersiz
Eyyyy! ! ! !
Gözleri su yeşili
Duru taze dilleri.....

Rüzgarın sesinde yankılanıyor herşey
Bir dur
Bir bak
Bir duy artık anlatılanı...

Denizin dalgasında öfke

Karışır aklım bakışlarında
Umutlarım çoğalır dalga dalga
Nice yangınlar söner Sen sönmedin içimde
Bir parça düş
Bir parça saklı kalmış arzular
Bir damla yaş

yine içimde derin düşüncelerle güne başladım. mutluyum.
gene anlatılamayan bir eksik yanım var içimde sızlayan... susdukca sanki sesi yükseliyor yankılanıyor içimde. hangi söze kansam diye düşünürken gerçekler kanmama engel oluyor. gelirmisin...?
o ansızın gelişlerin gibi, içimi bir çocuk sevincine dönüştürürmüsün yine. baharı karşıladık bak farklı yer yüzünün aynı gökyünde. teninin kokusu burnumda; üşüyorum. nasıl anlatılır bu hasret..?
yoook hiç bir cümle sanki.
kırıp bütün prangaları salsam ruhumu sana; avuçlarının içinde erisem.
bu kaçıncı yazdığım sana bilmediğin.

Öyle sessiz sessiz süzdük birbirimizi
Sanki nefesini hissttim içimi titreten
Direndim tüm benliğimle
Hayatımı paylaştığım bir mutluluğun üstüne bu bir ihanetti...
Güneş sanki onunla eş...
Ve birlik olup beni kendimden gecmem ve kendimi bu ihanete bırakmam içi Mucadele ediyorlar...

Söylenecek sözüm yok
biten bir yarım var şimdi
kalabalığın içinde dolaşan yarım bir parca bedenim
o büyük sevda yok artık
gözlerimizden öfkenin ışıkları fışkırıyor
sevginin diğil...

Bu gece garip bir gece
Rüzgar kuytularda, uğultuları geliyor
Ağaç dalları arasından
Yaprakların ağlaması duyuluyor
Bir çağlayanın sesi geliyor kulağıma