Gün gelir
kuş olup uçmak,
Gün gelir
nehir olup akmak istersin..
Gün gelir
Gözlerin dalar uzaklara,
Bir ufuk çizgisi belirir
bakışlarında,
Masum hayaller kurarsın,
bitmeyen hasretler uğruna..
O an Gece başlar,
yıldızlar yanar,
gün söner,
hayaller biter..
Bırakırsın karanlığa umutlarını,
hüznü savurursun geceye,
sessizce..
Gönül yorgun,
kelimeler kaybolmuştur,
Yürek konuşup,
Dil susmuştur.
Derinliklerde duyarsın,
Duymak istediklerini.
Umutlarının peşinden
koşmak istersin,
Sen değil umutlar yorulur
O an haline gülüp geçersin.
Söz tükenir,
Kalp konuşur..
Gün gelir
Umudun karanlığında kalırsın,
Küçük bir ışık ararsın,
Aydınlıkta kaybettiğine
Karanlıkta bakarsın...
Kayıt Tarihi : 6.4.2017 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gezindim Ömrümün Kıyılarında](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/06/aydinlikta-kaybettigine-karanlikta-bakarsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!