Karanlığın son haddine vardık sonunda.
Zifiriyat sokaklarımızın gece bekçisi.
Köşedeki evin penceresinden mum ışığını seyredenler artık yok.
Mumu ateşleyenler artık kül.
..Ve artık mum haznesindeki eriyik görüntüsünden ihtişamlı şamdanlara mum edilmeyi beklemiyor.
Susuyor..
Anlıyor..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta