Sabahın ilk ışıkları
Özlem ve hasret bir arada
Meğer özlemek ne zormuş
Zamanla alıştım falan diyorsun ama
Olmuyor ansızın ve birden çıka geliyor hüzün kapına
Özlem ve sen başbaşa ağlıyorsunuz bir köşede
Ve sen aklına gelenleri sindirip ağlıyorsun yavaş yavaş
Hissettirmeden ve göstermeden
Çünkü kendine yalan söylüyorsun
Sen güçlü değilsin
Sen sadece insansın ve duyguların kadar varsın
Sadece yaşam kadar ve olduğun kadar
en sonunda sevildiğin ve sevdiğin kadar varsın...
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!