Aydınlığın Gülleri Şiiri - Mustafa Soylu 61

aydınlığın gülleri

beynimdeki haritalardan
sana giden bütün yolları sildim
...artık yoksun bir damlasında bile
o yağdıkça temizlendiğim yağmurların
bambaşka bir şrhre giriyor adımlarım
siliniyor çığlıkları yalnızlığın
meydanlarıma doluyor umut
yüzlerine acılar bırakılmış
bütün resimleri yırtıyor ve
karanlığı aydınlığa seriyor zaman
açılıyor aydınlığın gülleri
taze bir fidan gibi
yansıyor toprağa yürek
kalın duvarlarını aşıp
eski bir tapınağın
kıyısına uzanıyorum taze bir aşkın

... 13 / 11 / 2009,
Mustafa SOYLU