Aydınlığın Düğmesi Şiiri - Mehmet Cıngır

Vakit sustu,
Aydınlık sustu,
Ay sustu,
Güneş sustu,
Her şey sustu,
Hayat sustu…
Dilim sustu; fakat
Zulüm susmadı…
Zikir sustu;fakat
Fikir susmadı…
Kim bastı karanlığın düğmesine?
Karanlık sokaklarda kendimi bulamam ki ben!
Bir tarafta simsiyah deniz,
Bir tarafta ben…
Yürüyorum aydınlıklara doğru.
Her taraf karanlık,
Çok uykum var…
Bir dokunabilsem aydınlığın düğmesine!