Aydınlığa Dönse Şiiri - Raşit Evşen

AYDINLIĞA DÖNSE
Ah bir doğsa güneş,
Karanlıkları yırtarak,
Tüm kötüleri,kötülükleri boğarak,
Pırıl,pırıl aydınlığıyla.
Ah bir doğsa güneş,
Kıl çadırımın dışında.
Kümestekilerin cıvıl,cıvıl sesleriyle,
Bir horozun ötüşüyle birlikte.
Ah bir doğsa güneş,
Çakallar saldırmadan sürüme,
Elimden alınmadan kuru ekmeğim,
Boğazıma tıkılmadan hıçkırıklar.
Acaba doğar mı güneş?
Özgürce havasını doldurarak göğsüme,
İndirerek kafasına,kafasına Saddam’ların,Esed’lerin yumruğumu
Koparıp atarak kafalarını zorbaların.
Ne zaman doğacak güneş
Bir dayı aramadan Ankara’da?
Vurabilecek miyim kafasına ,kafasına soğanın
Makul suçlu olmadan yuvamda?
Ah bir doğsa güneş,
Ahirete kalmadan ahlarım,
Karşılarına geçip seyredebilsem
Zorbaların tükürükler içindeki suratlarını
Karanlıklar birden aydınlığa dönse!..
R.EVŞEN