Ayın dolun haline oturmuş
Aşk anahtarını astığım
Venüs’ü seyrediyorum
Bir de, ant dağlarının tepelerinde seni
Sana döktüğüm gözyaşlarımı
Kayan yıldızların kanadına astım
Geçerken, bıraksınlar gözlerine diye
Gecenin sessizliğinde
Dolduruyorum aşkını kadehime
Bir dikişte indiriyorum yüreğime
Hala bakıyor musun gece kuşlarına
Hala geceleri öteliyor musun sabahlara
Ne gece biter bensiz
Ne sabah olur sensiz
İşte yüreğim, aya asmış kendini
İzliyor izlerini gecenin koynunda
Kaldır kafanı, el salla kendine
Bende, seni gördüğün kendine
Gecenin şavkına bıraktığım hatrını / hatırladım
Üzerimde kuş tüyü
Altımda, taştan döşeklerde yatamazken
Yüreğim acıdı
Gecenin gizeminde kaybolan
Suretin değildi, ayın dolun haliydi
Ey Yar
Aydınlandı mı gece
Gördün mü ayın on dördünde
Kelebeklerin kanadından
Yüreğime düşen sızıyı
Gece batar gözlerinde, sabır
Gecenin hitamında, sabahladır
Hep kahır hep kahır hep kahır
Kayıt Tarihi : 14.4.2006 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derin ve güçlü duyguların, ince ince dizelerin akıcı akımlı adımlarıyla hoş bir örülüşte buluşumuydu şiiriniz.
Saygılar, Vasfiye ÇTN
TÜM YORUMLAR (59)