İnsan, bir mum alevi, titrek,
Bir rüzgarla sönecek, bir gölgeye mahkûm.
Sen, güneşi yaratan, nurunla her şeyi var eden,
Mutlak ve ebedi aydınlık, Allah'ım.
O, o nurdan bir fener,
Elinde tuttuğumuz, yolumuzu aydınlatan.
Bizim acizliğimiz, onun rehberliği,
İkisinin ortasında bir ömür, senin aşkınla yanan.
Kayıt Tarihi : 14.8.2025 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!