Aydın Yüksel Şiirleri - Şair Aydın Yüksel

Biz köy çocuklarıyız
Toz yutmuşluğumuzda var
Halay çekmişliğimizde
Mas mavi gökyüzü
Gürül gürül sular
Yem yeşil kırlar

Siz yalanlarınızla sırtımıza vurdukça bu ağır yükü
Biz en ıssız duyguların ucuna asıyoruz özgürlüğü
Çocuklarımız gelecek esmer tenli, siyah gözlü
Çocuklarımızı gözlerinden öpecek mas mavi gökyüzü.

Sanmayın ki yeniliyoruz vuruldukça kurşunlara

Sararan yapraklarıma
Soğuğun ilk dokunuşu
İlk tadı uçlarındaki beyaz
Ve dizlerimin ilk yokuşu bu vehim
Yamaçlarımdan inmeyen o Güneş
İçten içe solmakta

Yıldırım gibi, soluk soluğa akıncılar
Mehteran sesiyle geldiler ta Asya’dan.
Bulutları yalayıp göklere yükseldi sesimiz
Balkanlara kılıçlarıyla yalın
Bir tek Ezanla geldi neslimiz.

Yollar pusu kurmuş, gitme desem ar edersin
Fırtınalar dağda ölüm kusar sen gidersin
Ben ölürsem, vatanım sağ olsun der gidersin
Sarıkamış’ın dağlarında akan Mehmet’im.

Katil dağlara doğru vardın düşman üstüne

Kapandığı günden beri senli fasıl
Ben hayaller kuruyorum muttasıl

Nil kenarında düşlüyorum seni
Hoyrat sular geçiyor üzerimden
Alıp gözlerimi.

Avuçlarında eritmeden
Bir kar tanesini okşayabilmek ti seni sevmek
Kirlenmeden,
Kirletmeden,
Sulara basmadan yürüyebilmek yol boyu
Ve üşümeden yaşayabilmek ti seni dört mevsim.

Zaman içimde akıp giden bir nehir
Sen kıyılarımdan gülümseyen nazlı çiçek
Bir o kayaya,
Bir bu kayaya çarpan ben
Su üstünde başı boş saman çöpü.

AFRİN MARŞI

Mehmed’im bu sabah mehter çalarak
Küfrün otağına girdi Afrin’de
Kükreyip kalbine korku salarak
Putunu yerlere serdi Afrin’de.

AĞAÇ ve SARMAŞIK
(Sürrealist denemeler)

Senden bir şarkı doladım dilime
Zaman adında sabahlıyor beni
Her köşeye bir ağaç dikiyorum kendimi