Aydın Güler Şiirleri - Şair Aydın Güler

Yaşamın en zor dönemleriydi
Ölüm haberi alındığında
Dört Mayısı göstermekteydi takvimler
Zaman durmuştu adeta
Ve kanamıştı o an,
Dünyanın her yanına dağılmış dostları.

Öyle ya;
Her söze alınıyorsa
Ve bundan doğru
Sürekli bir duygu kırılması yaşanıyorsa
Muhtemelen,
Düş yorgunudur yürek.

Her ne kadar kendinden bağımsız
Hoş geliyor olsa da kulağa,
Aslı olmak varken bir şeyin
Ne gereği var ki
Başka bir hali olmaya.

Mezapotamya ve Anadolu coğrafyasında
Binlerce yıldır göğüsleriyle,
Doğayı ve insan ı besleyen anam.
Bir beni emziremedin doyurasıya
Bir beni! ....
Düşlerimdeki beni,

Zemheri de;
Varsın boşalırsa da boşalsın,
Zamanı zembereğin.

Dert değil hiç;
Hayatın kendisine dair

Bilerek ve isteyerek
Olmazsa olmazımızdır asla! ...
Gerçektende,ama gerçektende
Tam bağımsız demokratik bir Türkiye diyerek
Son defa sloganlar atıp umuda
Tekmeleyerek kendi sehpalarını

Malatya çocuk esirgeme kurumunda;
Onca yaşanan şiddete karşılık
Şaşkın ve korkulu bakışlarıyla
Kara-kuru,
Çelimsiz bir yetim çocuk

Gün tükenip,
Zaman kavramını yitirdiğinde
Alır utku terkesine hüzün
Başlar tarifsiz yürek sancıları.

Ne var a say

Bu ülkede;
Ve ya,
Başka bir coğrafyasında yaşamın.

Bundan böyle;
Ve de asla! ...

Bilge adamdı
Son kişottu
Ateş hırsızı
Bir sevgili yurdum insanıydı....

Adına;