Hırsına mağlübun ahı kendinden,
Bedeni ezilir vahı kendinden,
Azrail ararken sebebi şayan...
Ölümüne sebep dahi kendinden.
Umut savuran ele el verene kanarım.
Savrulan el eline gül verene kanarım.
Ne olursun hey bülbül konma o gül üstüne...
O gülün dikenine dil verene kanarım.
Uçan akla tüy olmaktır dileğim.
Uçurandan huy almaktır dileğim.
Yük olmadan bin nağmeyle haz verip...
Kulağında duyulmaktır dileğim.
BAŞA DEK
Yıldızlar öksüz kalıp bulut seyre dalınca,
Açılır nasırlı el dua yağar arşa dek.
Ovalar her mahsulün çığlığını salınca,
Damlalar vefa sınar her ayaktan başa dek.
Göz yaşından buhara doyarsa gökler bir gün,
Gökler iner yerlere gazabı azap olur.
Gök yağıştan buhara doymazsa kökler bir gün,
Kökler çıkar göklere azabı gazap olur.
AKLA PİR OLUR
Dediği belirsiz ağzı avazlı,
Mecliste akıla saklı kir olur.
Belirsiz akıla ters dilli sazlı,
Bir meclis kurar ki akla pir olur.
Hiç yanmam kor halde yürek olmama,
Yanarım külüme kürek olmama.
Hiç yanmam ömrümün bittiğine de,
Yanarım nefsime sürek olmama.
Manayı manayla örtünce insan,
Örtülen o mana intizar eder.
O mana gürleşip edince isyan,
Gün gelir insanı gülüzâr eder.
Akılla dolduğun yerde taşarken,
Taştığın yerlere basma kirlenir.
Aklını bulduğun yerde yaşarken,
Aştığın fertlere basma hinlenir.
Aç olan doymak için, tok olana baş eğer.
Tok olan kibirlenir, sert simada kaş eğer.
Öyle aç kalan var ki, ölse bile baş eğmez.
Gönülden tok olanlar, böyle aça baş eğer.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!