Aydın Çakar Şiirleri - Şair Aydın Çakar

Nedir ki yaşamak dediğin?
Çalışmak mı ölesiye...
Kazanma isteğimi doyumsuzca..
Paraya, mala mülke tapmak mı?
Nedir ki yaşamak dediğin?
Yüzünde ki sahte gülücükler olup...

Şehir sen kokuyordu....
Buram buram hasret...
Buram buram sensizlik...
Şehir sendin....ben ise yalnız seni düşünen...

Dolaştım sokaklarında bir bir...

Yağmur altında yürümektir bazen insanın hayali..
Yağmur altında ıslanmaktır sırılsıklam...
Hep derler ya....
'şu an seninle yağmur altında yürümek isterdim'...
Yağmurda mı hatırlar insan sevdiğini...
Yağmurda mı yanında olmak ister bencilce...

Belki de yarın yokuz...
Bilemezsin günün getireceğini...
Yarının neleri götüreceğini..
Bugün varız ya..
Yarın belki de yokuz...
Kırdığımızla kaldık belki de..

Ben sabahlarda bir başka sevdim...
Hep bir sabah özlemiyle düşledim seni....
Her sabah aklımda bir sen vardın...
Her gece olduğu gibi..
Sabahların bir başkaydı senin...
Gecemden farkın vardı...

Gizli cümlelerin,
Söylenemeyen kelimelerin mahkumu olursun bazen...
Söylemek istediklerini söyleyemezsin...
Gözlerine bakarken kaybolduğun olur...
Bakışlara anlamlar yüklersin...

Gitmekle kalmak arasında bir yerdeyim...
Hoş..
Nereye gideceğimi..
Ne yapacağımı...
Ne söyleyeceğimi de bilmiyorum ya...
İşte öyle bir ruh halinde...

Sessizce çekip gitmeyi bilmeli insan...
Daha fazla kırılmadan ve kırmadan...
İçine atmalı bazen kor ateşi...
Küllendirir ateşi gün gelir zaman....

Gitmeyi bilmeli insan bazen...

Bu muydu hayat dedğimiz şey...
Kimisi belden aşağı yaşar...
Kimisi kafada ki bir örtüyle oyalanır...
İnsanlığına bakan kimse yok..
Yar ile yaradan arasında sıkıştırılmış bir duygu yükü..
Ve yardan öte bir yabancının diasporalığı....

Hayallerde ki sevgiliye söylenmişti bütün kelimeler...
Ulaşılması imkansızdı,
Hayalden ibaretti bütün yüzler..bakışlar...gülüşler....
Her bir günde
Herhangi bir yerde
Sevgiliye duyulan özlemler...