Aybüke Şiiri - Sebahattin Çelik

Yanımda olsa nazlı can, ister miyim başka can
Adını ezberler her gün, damarımda akan kan
Melek desem melek değil, bilen var mı ki nedir
Yüzünü görsen sanırsın, ufukta ağaran tan

Pınara varam sabahlan, yanaşam sudan içem
Çıkıversin de karşıma, o an kendimden geçem
Ellerinde bakraklarla, salınarak gelirrken
O güzellerin içinden, ben Aybükem'i seçem

Giderim elimde sepet, varam diye bahçaya
Toplarım dalından elma, verem diye yolcuya
Alevler sarar bağrımı, göremedim nazlımı
Düşerim erkenden yola, soram diye hancıya

Ağlarım gözlerimde yaş deli eyler kalem kaş
Günlerdir yiyemedim aş lokmalar sanki bir taş
Unuttu gülmeyi gözler, ataş bağrımı közler
Aybel olmaz ise Candaş, selamet bulmaz ki baş

Akşam olur hava kara, içerde azar yara
Sessiz çığlık, basar nara, çekilince kenara
Gidiverirsen ellere bırakıp ta yerlere
SeTCeVi de gene sora derdimi kimler sara
"SeTCeVi" 23/12/2014