Ayazın tam ortasına düştü kalbim,
Gözlerim âsi ve hırçın denizin gözlerinde eridi.
Saçlarımdda yağmurun elleri gezindi,
Sonra, aylak bir mısranın dizlerine düştü başım,
Başımda kavak yelleri esti.
Üşüdü yalnızlığımın sapsarı çığlıkları,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bir irin içimde çığlığın,
Bir savaş, bir sürgün seli varlığım.
Gitmek, kalmak...
Ben, hangi denizin damlasıyım?
çok etkileyici dizeler...
çok harika işlenmiş kutluyorum...
Ayazın tam ortasına düştü kalbim,
Bir mısra takıldı aklımın ağına, bir mısra...
Gecenin esmerliğinden bana ne!
Kalbimde kumral bir çocuğun kalbi,
Gözleri maviden daha mavi...
Onun düşlerini yazacağım ben,
Kalbime onun seher vakitlerini koyacağım bembeyaz...
Onun bilge duruşuyla, öfkeden soyunuşuyla, geceden sıyrılışıyla hayata tutunacağım.
Hüznün umuda yolculuğu oya gibi işlenmiş tebrikler,
Nuray Meriç
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta