Ayaz Kapıda Pusu Kurmuş Şiiri - Bahar Güneş

ayaz kapıda pusu kurmuş;
oysa zaten çetin bir kışı devirip gelmiştim.

aah ne bitmez akşamlar varmış meğer...

ruhumda tutkulu bir özlem sana doğru,
aslında tüm yollarım da sana doğru...
ama yoksun!
ayaz kapıda pusu kurmuş
ama yoksun!

aah ne bitmez akşamlar varmış meğer...

zifiri karanlık dışarısı
içimde tatsız tuzsuz hatıralar...
keyfimi sende bıraktım çünkü!
yoksun!

ahh ne bitmez akşamlar varmış meğer...

ayaz içeri girdi;
üşüyorum;
ama titremem korkudan...
soğukla karanlık bir araya geldimi ürperirim,
serde erkeklik de yok
ağlıyorum rahat rahat...

isyan da etmiyor değilim
(aslında hiçbir şey değilim ya bakma)
ama nedense sesim çıkmıyor
karabasan gibi çöktü her şey,
gece üstüme üstüme geliyor;
korkular üstüme üstüme geliyor;
canım ne zaten dayanamıyorum!
ölüm diye haykırıyorum;
ama sen yoksun!

gece üstüme çöke çöke kalmadı;
şimdi gece içimde,
hava aydınlık;
dışarısı güneş;
benim perdelerim kapalı.

aah alımdan ölüm geçer de
mecalim kalmadı kalkıp gitmeye...