Ayaz Şiiri - Hatice Ak

Hatice Ak
454

ŞİİR


39

TAKİPÇİ

Ayaz

güneş batmak üzereydi, posta henüz ulaşmışken köye
daha yürünecek yol vardı ya, her şey ne kadar keyifliydi
yolun sonunda sen olunca

alı alına, moru moruna karışmıştı karşı tepelerin
bizimse sırtımızdaki en ağırıydı yüklenebileceklerimizin
sözün kısası, kış günüydü o ormanı en son gördüğüm

mersin ağaçlarına yaslanıp fotoğraf çektirmiştik
yarı bozuk ve eski bir makineyle, hatıra kalsın diye
hiç hesapta yoktu tükeneceğimiz birer birer mazide
kömürleşmiş bir kaç dal parçası kalan çalıların bile

giderken ayak mı sürüdün be Baba
yandı yok oldu bütün ağaçların, koskoca köy bile
bir bilsen baba, bir anlatabilsem hasretimi
hava ayaz mı ayaz, sensizlik donmaktan bin beter
her babasız kalanı, hava böyle üşütür mü Baba

10.02.2010

Hatice Ak
Kayıt Tarihi : 10.7.2015 07:23:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hatice Ak