güneş batmak üzereydi, posta henüz ulaşmışken köye
daha yürünecek yol vardı ya, her şey ne kadar keyifliydi
yolun sonunda sen olunca
alı alına, moru moruna karışmıştı karşı tepelerin
bizimse sırtımızdaki en ağırıydı yüklenebileceklerimizin
sözün kısası, kış günüydü o ormanı en son gördüğüm
mersin ağaçlarına yaslanıp fotoğraf çektirmiştik
yarı bozuk ve eski bir makineyle, hatıra kalsın diye
hiç hesapta yoktu tükeneceğimiz birer birer mazide
kömürleşmiş bir kaç dal parçası kalan çalıların bile
giderken ayak mı sürüdün be Baba
yandı yok oldu bütün ağaçların, koskoca köy bile
bir bilsen baba, bir anlatabilsem hasretimi
hava ayaz mı ayaz, sensizlik donmaktan bin beter
her babasız kalanı, hava böyle üşütür mü Baba
10.02.2010
Hatice AkKayıt Tarihi : 10.7.2015 07:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/10/ayaz-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!