AYARSIZ
Namerde düşürür gelişin beni
Duymuşum dostlardan soyun ayarsız
Yoğrula yoğrula tanıdım seni
Mutluluk vermesin huyun ayarsız
Sözüme darılıp ağlama sakın
Kırmadan gönlümü edebin takın
Hislerim ölüdür olamam yakın
Yakışman koluma boyun ayarsız
Giderim buradan gurbet ellere
Aklımı alsanda düşmem dillere
Tozumu bıraktım esen yellere
Iyiler yok olmuş köyün ayarsız
Dağlarda kardelen olsan aramam
Gerilme yoluma dönüp duramam
Yalanın üstüne hayal kuramam
Figüran bellide oyun ayarsız
Gözüne bakınca yanılmam kolay
Kırık kalem değil oynaşa alay
Uymuyor töreye yaptığın olay
Kısragın evcilse tayın ayarsız.
MUSTAFA KARAKAYA
Kayıt Tarihi : 6.5.2019 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!